سنسور، دستگاهی است که قادر است تغییرات محیطی مانند دما، فشار، نور و حرکت را شناسایی کرده و به سیگنال الکتریکی تبدیل کند. ترانسدیوسر، وسیلهای است که انرژی را از یک فرم به فرم دیگر تبدیل میکند، مانند تبدیل سیگنال الکتریکی به سیگنال نوری. اسیلاتور، یک مدار الکترونیکی است که سیگنالی با فرکانس مشخص تولید میکند و معمولاً برای تولید سیگنالهای تناوبی در کاربردهای مخابراتی و پردازش سیگنال استفاده میشود. این سه عنصر بهطور مشترک در سیستمهای اندازهگیری و کنترل، مانند اتوماسیون صنعتی و تجهیزات پزشکی، به کار میروند. سنسورها اطلاعات محیطی را جمعآوری میکنند، ترانسدیوسرها این اطلاعات را به شکل قابل انتقال تبدیل میکنند و اسیلاتورها به پردازش و انتقال این اطلاعات کمک میکنند. بهطور خلاصه، این سه جزء بههم پیوسته، عملکرد کارآمد سیستمهای مدرن را تضمین میکنند.